Description: Description: C:\Users\Esther\Medirabbit\Neoplastic diseases\logo_bl.jpg

 

Śluzakomięsak u królików

 

 

Esther van Praag, Ph.D.

Tłumaczenie: Teresa Pyza, lek. wet. Dorota Pilich

 

 

MediRabbit.com is funded solely by the generosity of donors.

Every donation, no matter what the size, is appreciated and will aid in the continuing research of medical care and health of rabbits.

Thank you

 

Uwaga: tekst zawiera zdjęcia które mogą być nieodpowiednie dla niektórych osób

Słowo „sarcoma” pochodzi z j. greckiego i znaczy „mięsista narośl”. Obecnie słowa „sarcoma” czyli po polsku mięsak używa się do określenia względnie rzadkiej grupy złośliwych guzów wywodzących się z  tkanki łącznej. Chociaż mięsaki są dobrze znanymi guzami nowotworowymi, ich charakterystyka wprowadza zamieszanie, ponieważ niektóre rodzaje mięsaka mogą łączyć w sobie cechy różnych typów mięsaków.

To prowadzi do ogólnie akceptowanego stwierdzenia, że nowotworowy rozwój prymitywnych komórek mezenchymalnych może zachodzić w różnym kierunku, prowadząc tym samym do rozwoju różnych typów mięsaka. 

Guzy występują we wszystkich częściach ciała: na kończynach przednich, tylnych, głowie, szyi, ramionach, piersi, brzuchu i udzie; jak również we wszystkich typach tkanek: tkance mięśniowej, tkance tłuszczowej, w naczyniach krwionośnych, tkance otaczającej stawy i w ścięgnach.

Cztery zasady mające zastosowanie w przypadku guzów mięsaków:

    lokalizacja: guz umiejscowiony powierzchniowo jest z mniejszym prawdopodobieństwem złośliwy niż ten zlokalizowany głębiej.

    rozmiar: większe guzy mogą z większym prawdopodobieństwem stać się złośliwymi niż małe guzy.

    wzrost: szybko rosnące guzy są z większym prawdopodobieństwem złośliwe niż te rosnące powoli.

    unaczynienie: guzy złośliwe mają dużo naczyń krwionośnych, podczas gdy guzy łagodne w ogóle nie są unaczynione lub bardzo słabo.

Guzy mięsaka są inwazyjne miejscowo wobec otaczających je tkanek. Chociaż ich szybkość tworzenia przerzutów jest niska, może dochodzić do przerzutów drogą naczyń krwionośnych do innych organów.

Śluzakomięsak jest określany jako włókniakomięsak bogaty w proteoglikany tkanki łącznej (mucyny). Ten rodzaj guza jest z tego powodu czasami określany śluzakowłókniakomięsakiem. W medycynie weterynaryjnej termin „śluzakomięsak” pozostaje jednak ogólnym określeniem specyficznych guzów mięsakowych takich jak śluzakowłókniakomięsak, tłuszczakomięsak lub niezróżnicowany mięsak pleomorficzny.

Wirus nazywany „wirusem złośliwego włókniaka króliczego” został wyodrębniony u królików i może on doprowadzić do rozwoju do włókniakomięsaka a tym samym przez przypadek do, pochodzącego od włókniakomięsaka, śluzakomięsaka.

Patrz: „Włókniak mięsakowy u królików (fibrosarcoma)

Diagnoza i histologia

Natura masy i obecność przerzutów musi zostać określona przy pomocy zdjęć rentgenowskich, ultradźwięków i biopsji.

Dr Christine Harvey

Ultrasound picture showing a fairly well-circumscribed tumor

Określenie rozmiaru guza przy użyciu techniki ultradźwiękowej

W przypadku śluzakomięsaka rozróżniamy zmiany patologiczne o niskim stopniu, średnim i wysokim. Guzy mogą być albo małe i (wielo)guzowate, albo duże. Ich stopień złośliwości jest ogólnie niski, ale wzrasta przy kolejnych nawrotach. Wszystkie mają właściwości inwazyjne w  otaczających je tkankach.

Susan L.

Śluzakomięsak ma wysoką częstotliwość nawrotów: odrosty trzech guzków trzy miesiące po ich chirurgicznym usunięciu

Guz zazwyczaj posiada śluzowatą substancję międzykomórkową zawierającą komórki od wrzecionowatych do wielościennych. Komórki nowotworowe mogą mieć różne kształty: okrągłe, owalne (jajowate) lub podłużne; ich jądro komórkowe jest hyperchromatyczne. Obecne mogą być obszary splecionych komórek, bogatych w śluzowatą substancję międzykomórkową . Często obserwuje się występowanie pseudolipoblastów. Unaczynienie guza jest charakterystyczne, z poskręcanymi naczyniami włosowatymi.

Śluzakomięsak niskiego stopnia złośliwości musi być odróżniony od łagodnej śluzowatej zmiany patologicznej.

Dr E. Kufuor-Mensah

Fragment wyniku badania histopatologicznego

 

Dr Christine Harvey

Wycięty śluzakomięsak

Leczenie

Całkowite usunięcie zmian patologicznych śluzakomięsaka jest konieczne, ponieważ charakterystyczną cechą śluzakomięsaka i śluzakowłókniakomięsaka jest ich wysoka częstotliwość nawrotów (według gatunków, do 70% w ciągu roku od chirurgicznego usunięcia). Przy nawrocie, zmiany patologiczne stają się bardziej agresywne i zwiększa się możliwość zezłośliwienia. Z tego powodu rokowanie jest ostrożne.

 

Susan L.

Timothy, dziesięcioletni królik po chirurgicznym usunięciu śluzakomięsaka

 

For detailed information on myxosarcoma in rabbits,

see: “Skin Diseases of Rabbits”, by E. van Praag, A. Maurer and T. Saarony,

408 pages, 2010.

 

Podziękowania

Podziękowania dla Susan (USA); C. Harvey, DVM (USA); E. Kufuor-Mensah, DVM (USA); Dr. Taylor, DVM (USA) za zgodę na użycie materiałów ilustrujących ten tekst. Podziękowania również dla Timothy, za jego cierpliwość podczas sesji zdjęciowych.

Dalsze informacje

Flecknell P., editor Gloucester, BSAVA Manual of Rabbit Medicine and Surgery, UK: British Small Animal Veterinary Association2000.

Hillyer E.V. and Quesenberry K.E., Ferrets, Rabbits, and Rodents: Clinical Medicine and Surgery, New York: WB Saunders Co.1997.

Janssens G, Simoens P, Muylle S, Lauwers H. Bilateral prolapse of the deep gland of the third eyelid in a rabbit: diagnosis and treatment. Lab Anim Sci. 1999; 49(1):105-9. 

Manning P.J., Ringler D.H., Newcomer C.E., The Biology of the Laboratory Rabbit, New York: Academic Press1994.

Richardson V., Rabbits: Health, Husbandry and Disease, Blackwell Science Inc 2000.

Schaff Z, Grimley PM, Michelitch J, Banfield WG. Spontaneous myxosarcoma in a cottontail rabbit (Sylvilagus floridanus): observation of tubular structures in the endoplasmic reticulum of tumor cells. J Natl Cancer Inst. 1973; 51(1):293-7. 

Strayer DS, Sell S, Skaletsky E, Leibowitz JL. Immunologic dysfunction during viral oncogenesis. I. Nonspecific immunosuppression caused by malignant rabbit fibroma virus. J Immunol. 1983; 131(5):2595-600.

 

 

    

e-mail: info@medirabbit.com