Passalurus ambiguus

 

 

Esther van Praag, Ph.D.

Tłumaczenie : Teresa Pyza, lek. wet. Dorota Pilich

 

MediRabbit.com is funded solely by the generosity of donors.

Every donation, no matter what the size, is appreciated and will aid in the continuing research of medical care and health of rabbits.

Thank you

 

 

Ten pasożyt jest także znany jako Oxyuris ambigua. Jest częstym, kosmopolitycznym pasożytem zakażającym dzikie albo domowe króliki, króliki amerykańskie oraz zające.

P. ambiguus jest specyficzny dla zajęczaków i nie stanowi zagrożenia dla zdrowia publicznego. W Stanach Zjednoczonych jest obserwowana także obecność P. nonanulatus u królików. Samozakażenie jest częste przez połknięcie jaj z pokarmem. Młode formy Passalurus sp. można znaleźć raczej w śluzówce jelita cienkiego i jelita ślepego, podczas gdy dorosłe robaki umiejscowione są w przedniej części jelita ślepego i jelita grubego królików.

Cykl życia Passalurus sp. jest prosty: jaja są połykane przez zwierzę. Jaja są charakterystyczne, mają płaską stronę i są wielkości 100*43µm. Podczas ich rozwoju wzrasta odporność na odwodnienie. Larwy wykluwają się z jaj i rozwijają w błonie śluzowej jelita cienkiego albo jelita ślepego, gdzie dorastają do swoich dorosłych rozmiarów. Występują dwa linienia, jedno po 24 godzinach i następne na trzeci dzień. 

www.parasitology.org/imagehtml/Taxei.htm

 

Jaja Passalurus ambiguus

Dorosłe robaki mają różne rozmiary, samce są mniejsze (± 5 mm) niż samice (± 10 mm). Samice, charakteryzujące się długim i wąskim ogonem, mają ok. 40 okrągłych, naskórkowych prążków. Wydaje się, że robaki rodzaju żeńskiego składają jaja wokół odbytu. Robaki żyją około 106 dni u jednego królika.

Objawy kliniczne

Pasożyty Passalurus sp. nie są chorobotwórcze i ogólnie nie występują jakiekolwiek objawy kliniczne, nawet w przypadkach silnego zarobaczenia. Królik może być zakażony przez ponad 1000 robaków. Jaja i od czasu do czasu żywe dorosłe robaki można zauważyć tylko w odchodach, nie wokół odbytu. Interesujące jest, że robaki rodzaju żeńskiego wychodzące przez odbyt królika zawierają jaja w stadium gastruli, które mogą rozwinąć się w stadium zakaźne w środowisku zewnętrznym.

Obecność śluzu w odchodach, często w formie nitek jest wskaźnikiem obecności pasożytów jelitowych, ale należy rozróżnić ten stan od śluzowatego zapalenia jelit.

Obecność robaków jest łączona z przypadkami niedrożności jelita ślepego, z towarzyszącym mu zatrzymaniem pracy jelit, silnym bólem i wzdęciem.

W badaniu pośmiertnym robaki Passalurus sp. znajduje się w świetle jelita ślepego, w kryptach i śluzówce wyrostka robaczkowego i okrężnicy. W  miejscu gdzie znajdowały się robaki występował stan zapalny i zmiany dystroficzne. Większość zmian zapalnych i dystroficznych znaleziono w jelicie ślepym. Co więcej, oznaki niedokrwienia zaobserwowano w miąższu wątroby i nerek.

 

Simone van der Meij

 

Po lewej i po środku: Odchody królika z włosami (cienkie, białe nitki) oraz robaki

Po prawej: Odchody z żywym obleńcem

Diagnoza

Obecność pasożytów układu pokarmowego jest określana za pomocą testu flotacyjnego kału. W rzadkich przypadkach, rezultaty testu flotacyjnego u silnie zarobaczonego królika mogą być negatywne. Jeśli pozostawimy królika bez leczenia, obecność robaków będzie można zaobserwować w odchodach.

Leczenie

Piperazyna

Adypinian piperazyny

200 mg/kg, doustnie, powtórzone po 14 dniach (Hiller i Quensenberry, 1997)

 

 

 

 

Benzimidazole

Fenbendazol

1 ml 2,5% roztworu/ 5 kg doustnie, podane jednokrotnie (Burke, 1994)

50 ppm w karmie przez 5 dni (Duwel i Brech)

 

Tiabendazol

110 mg/kg jednorazowo +  70 mg/kg w ośmiu dawkach (Hiller i Qensenberry, 1997),

10-200 mg/kg doustnie, jednorazowo (Brown, 1993)

Mebendazol

20-50 mg/kg jednorazowo

Oxibendazol

15 mg/kg, powtórzone po 14 dniach

Makrolidy

Iwermektyna

0,4 mg/kg, całkowicie nieefektywne (Tsui i Patton, 1991)

Dalsze informacje

H. Boecker (1953) Die Entwicklung des Kaninchen Oxyuren Passalurus ambiguus. Zeitschrift für Parasitenkunde 15: 491-518.

S. Brown (1993) Rabbit Drug Dosages. Rabbit Health News 10: 6-7

J. Burke (1994) Clinical Care and Medecine of Pet Rabbits. In: Proceedings of the Michigan Veterinary Conference, pp 49-77.

D. Duwel and K. Brech (1981) Control of Oxyuriasis in Rabbits by Fenbendazole. Lab. Anim. Sci. 15: 101-105.

A.B. Erickson (1944) Helminth Infection in Relation to Population Fluctuations in Snowshoe Hares. J. Wildl. Manage. 8: 134-153.

E.V. Hillyer, K.E. Quesenberry (1997) Ferrets, Rabbits, and Rodents. Clinical Medicine and Surgery. W.B. Saunders Company pp.

J.P. Hugot (1984) L’Insémination Traumatique chez les Oxyures de Dermpotčres et de Léporidés. Etude Morphologique Comparée. Ann. de Parasitologie Humaine et Comparée 59: 379-385.

M.A. Palimpsestov, R.S. Chebotarev (1935) Zur Frage des Therapie bei Passalurose (Passalarus ambiguus) des Kaninchen. Tierärtzliche Rundschau 41: 709-711.

N.M. Patton, K.W. Hagen, J.R. Gorham, R.E Flatt (1986) “Domestic Rabbits: Diseases and Parasites. “Pacific Northwest Extension Publ. Oregon, Idaho, and Washington.

K.I. Skrjabin, N.P. Shikhobalova, E.A. Lagodovskaya (1960) Oxyurata of Animals and Man. Part I. Oxyuroidea. In: Skrjabin, K.I. (ed.), Essentials of Nematology, The Academy of Sciences of the U.S.S.R., Moscow (published by the Israel Program for Scientist Translations, Jerusalem, 1974).

J. Theodoris (1979) Contribution to the study of parasites in the rabbits of Northern Greece. hellinike Kteniatrike (Hellenii Veterinary Medecine) 22: 181-183.

T.L.H Tsui and N.M. Patton (1991) Comparative Efficiency of Subcutaneous Injection Doses of Invermectin against Passalurus ambiguous in rabbits J. Appl. Rabbit Res. 14: 266-269.

N.B. Walden (1999) Rabbits: a Compendium (The T.G. Hungerford VADE MECUM series for Domestic Animals: Series C.13). Post Graduate Foundation in Veterinary Science, University of Sydney, Sydney.

J.P. Wiggins, M. Cosgrove, H. Rothenbacher (1980) Gastrointestinal Parasites of Eastern Cottontail Rabbits (Sylvilagus floridanus) in Central Pennssylvania. J. Wildl. Dis. 16:541-544.

Fujiwara H, Uchida K, Takahashi M. [Occurrence of granulomatous appendicitis in rabbits] Jikken Dobutsu. 1987; 36(3):277-80.

Shirokova EP, Grishina EA. [Microstructural changes in the organs of the rabbit with passaluriasis] Med Parazitol (Mosk) 1997; (2):18-21.

 

 

    

e-mail: info@medirabbit.com