Graphidium
strigosum
Esther van
Praag, Ph.D.
Tłumaczenie:
Teresa Pyza, lek. wet. Dorota Pilich
MediRabbit.com is funded solely by the
generosity of donors.
Every donation, no matter what
the size, is appreciated and will aid in the continuing research of medical
care and health of rabbits.
Thank you
|
Kosmopolityczny
pasożyt występuje głównie u dzikich królików (Oryctolagus
cuniculus) i palearktycznych Leporidae, takich jak zając (Lepus
europaeus, L. capensis). Królik jest prawdopodobnie pierwotnym
żywicielem ponieważ znosi obecność G. strigosum o
wiele lepiej niż zając u którego występują poważne
zmiany patologiczne w żołądku. Z tego powodu spekuluje
się, że występowanie tego robaka w populacjach zajęcy
zależy od obecności królików. Zanotowano związek pomiędzy
Graphidium strigosum a Trichostrongylus retortaeformis u
dzikich królików. Króliki domowe zarażają się przez
zakażone aktywnymi larwami pasze zielone. Niewiele wiadomo na temat biologii i
cyklu życia tego pasożyta. Jaja mają rozmiar około 95*50
µm i są wydalane w fazie wczesnego stadium rozwoju zarodka (morula). W
dobrych warunkach środowiskowych larwy wylęgają się
około 10 godzin później. Faza L2 jest
osiągana w ciągu dalszych 2-3 dni. Zakaźne larwy fazy L3 wraz
otoczką wędrują po ziołach zależnie od pory dnia: do
góry, do szczytu rośliny o zmierzchu, w dół kiedy są
narażone na światło słoneczne i ciepło, aż
zostaną zjedzone przez swojego żywiciela. Dorosłe osobniki
są czerwone z wieloma podłużnymi liniami i poprzecznym
prążkowaniem. Samce mają długość ok. 12 mm,
podczas gdy samice przeciętnie 16 mm. Samiec posiada parzyste i
smukłe szczecinki kopulacyjne (spicule) oraz dobrze rozwiniętą
torebkę kopulacyjną.
Objawy
Objawy kliniczne są zbliżone do
tych związanych z zapaleniem żołądka. Silne zarobaczenie
może spowodować nieżytowe zapalenie żołądka i
pewne zwłóknienie oraz bardzo silny stan zapalny różnych
części przewodu pokarmowego (żołądka, jelita
cienkiego, jelita ślepego). Badanie
pośmiertne wykazuje robaki fazy L4 pozwijane w przewodach gruczołów
znajdujących się w części żołądka
nazywanej dnem. Dorosłe robaki są umiejscowione głównie w
warstwach śluzówki, z głową wbitą w fałdy
ściany żołądka, bez przyczepienia do śluzówki. Leczenie
Dalsze informacje
Boag B.(1987) The Helminth Parasites of the Wild Rabbit Oryctolagus cuniculus and the brown
hare Lepus capensis
from the Island of Coll, Scotland. J. Zool. 212:
352-355. Boag B. and H.H. Kolb (1989) Influence of the Host Age and Sex on Nematode
Populations in the Wild Rabbit (Oryctolagus
cuniculus L.). Proc. Helminth. Soc. Washington 56: 116-119. Brookhuizen and Kemmers (1976) The Stomach Worm Graphidium strigosum (Dujardin) Railliet and Henry,
in the European Hare, Lepus europaeus Pallas. In: Pielowski,
Z. and Pucek Z. (eds)
Ecology and Management of the European Hare Populations. Panstwowe
Wydawnictwo Rolnicze i Lesne, Warshaw,
Poland, pp 157-171. Dunsmore J.D., M.L Dudzinski (1968) Relationship of
Numbers of Nematode Parasites in Wild Rabbits, Oryctolagus cuniculus (L.), to Host Sex, Age and Season. J. Parasitol. 54:
462-474. Nickel E.A. and W. Haupt (1986) Experimental Studies on the Course and
Consequences of Infection with Graphidium strigosum (Nematoda, Trichostrongylidae) in Oryctolagus cuniculus. Agnew. Parasitol.
27, 215-219. Soulsby E.J.L.
(1968) “Helminths, Arthropods, and Prorozoa of
Domestic Animals”. Williams and Wilkins,
Baltimore, Maryland. Wetzel R., K Enigk (1937) Zur Biologie von Graphidium strigosum, dem Magenwurm
der Hasen und Kaninchen. Deutsch. Tierärtzliche
Wochenschrift 45: 401-405. |
e-mail: info@medirabbit.com