Nematodirus leporis

 

 

Esther van Praag, Ph.D.

 

MediRabbit.com wordt uitsluitend gefinancierd door gevers.

Elke donatie, ongeacht hoe groot, wordt gewaardeerd en zal helpen bij de voortzetting van het onderzoek van de medische zorg en de gezondheid van konijnen.

Bedankt  

 

De parasitiesche worm Nematodirus leporis wordt bij konijnen en hazen hoofdzakelijk gedurende de voorjaarsmaanden gevonden, en zelden in andere jaargetijden. Daarbij komt deze parasiet voornamelijk bij wilde konijnen voor, zelden bij huiskonijnen, die in een gematigd koel en droog klimaat leven. N. neomexicanus, N. arizonensis en N. triangularis zijn eveneens bij wilde konijnen gevonden. Deze parasieten presenteren geen gezondheidsgevaar voor de mens.

De levenscycle van Nematodirus leporis is direct, zonder tussen gastgevers. De eieren hebben een dikke schaal zijn veel groter  (250*100 mm) dan van de  andere Trichostrongylidae en zijn extreem resistent tegen uitdroging, vorst en sneeuw. Meestal beginnen de cellen in het ei zich snel te vermeren, en bevatten 1 tot 8 cellen als ze gelegd worden. De ontwikkeling van de larve gaat langzaam en kan tot 2 maanden duren in een gematigd klimaat. Dit hangt mede van de temperatuur en de vochtigheid van de omgeving af. Als de larve uit het ei komt, scheidt het daarbij zijn eerste hoornachtige huid af, en laat die achter in het ei. De L3 larve blijft in de eischaal leven, die een bescherming tegen de buitenwereld geeft. Het kan dus zo meer als een jaar in een weide overleven. Als de L3 larve opgegeten wordt en in de slijmlaag van de ingewanden komt, verandert hij zich in onrijpe L4 volwassene.

www.janssenpharmaceutica.be/jah/pages/owners/o_sheep2.htm

 

Ei van Nematodirus sp.

De volwassene parasiet is heel slank en kan tot 30 mm lang zijn. De vorm van zijn lichaam is gekronkeld, met 18 in de lengte liggende groeven. De mondkant van deze vorm is primitief, met een opgezwollen huid die meestal gestreept is. De staartkant is gereduceerd, met een huidopzwelling die meestal gestreept is en een indrukwekkende naald heeft. Het mannetje bezit verder nog een zak met twee grote laterale lobben dit bedekt zijn met groeven in verschillende richtingen. De staart van het vrouwtje eindigt abrupt.

www.ulb.ac.be/sciences/biodic/ImNematodes.html

 

Nematodirus leporis: hoofd en naaldachtige punt aan de staart kant

Klinische tekenen

De klinische en pathologische tekenen voor de aanwezigheid van Nematodirus sp. worden alleen opvallend als de infectie ernstig word, en tot diarree, verlies van lichaamsgewicht en verminderde activiteit  leidt. Tijdens een autopsie observeert men grote klompen die er als wattenbollen uit zien. Meestal zitten ze rond de haren (villi) van de ingewanden wat tot atrofie, degeneratie en necrose aan de oppervlakte van de enterocyten leidt

De diagnose Nematodirus sp. wordt via de uitwerpselen bevestigd via de aanwezigheid van Strongyle eieren.

Behandeling

Benzimidazoles

fenbendazol

20 mg/kg, PO, herhaling na 10-14 dagen

Macrolides

ivermectin

0.4 mg/kg, PO, SC, herhaling na 10-14 dagen

Dankbetuiging

Een grote dank gaat naar Louise en Arie van Praag (Zwitserland), voor hun hulp bij de editie van teksten in het Nederlands.

Further Information

Audebert F, Cassone J, Kerboeuf D, Durette-Desset MC. The life cycle of Nematodiroides zembrae (Nematoda, Trichostrongylina) in the rabbit. J Parasitol. 2002; 88(5):898-904.

Hoste H, Mallet S, Fort G. Histopathology of the small intestinal mucosa in Nematodirus spathiger infection in rabbits. J Helminthol. 1993; 67(2):139-44.

Hoste H, Fort G. Experimental infections with Nematodirus spathiger in rabbits. J Helminthol. 1992; 66(3):227-30.

Andrews CL, Davidson WR. Endoparasites of selected populations of cottontail rabbits (Sylvilagus floridanus) in the southeastern United States. J Wildl Dis. 1980; 16(3):395-401.

Knight RA. Effect of dexamethasone on experimental infections of Trichostrongylus affinis and Nematodirus spathiger in rabbits. J Parasitol. 1977; 63(5):957-8.

Jansen J. Where does Nematodirus battus Crofton & Thomas, 1951, come from? Vet Rec. 1973; 92(26):697-8.

Gallie GJ. The pathogenicity of Nematodirus battus in weaned and unweaned laboratory rabbits. J Helminthol. 1973; 47(4):377-88.

Gallie GJ. The development of acquired resistance and age resistance to Nematodirus battus in the laboratory rabbit. J Helminthol. 1973; 47(4):369-76.

Mapes CJ. Bile and bile salts and exsheathment of the intestinal nematodes Trichostrongylus colubriformis and Nematodirus battus. Int J Parasitol. 1972; 2(4):433-8.

Gallie GJ. Development of the parasitic stages of Nematodirus battus in the laboratory rabbit. Parasitology. 1972; 64(2):293-304.

 

   

e-mail: info@medirabbit.com